Ahilik, kelime anlamı olarak Arapça "kardeşim" veya Türkçe "akı" (Divan'ül Lügat'it Türk'te) "cömert", "eli açık" anlamında kullanılmaktadır.         Terim olarak, XVIII. yüzyıldan sonra bir esnaf-sanatkâr birliği hâline dönüşmüş olsa bile, XIII. yüzyıldan itibaren Anadolu'da görülmeye başlayan, Anadolu'nun vatanlaşmasında ve Osmanlı Devleti'nin kurulmasında büyük rol oynayan dinî, sosyal, kültürel, ekonomik ve siyasî boyutları olan bir sistem olarak tarif edilebilir. Denilebilir ki ahilik, imanın amele dönüştüğü, Anadolu'nun vatanlaşmasını, Osmanlı'nın "cihan devleti" olmasını sağlayan dünyevi ve uhrevi bir sistemdir.      Ahiliğin başlangıçta bir esnaf teşkilatı olarak ortaya çıkmadığı, içlerinde kadıların, müderrislerin, devlet adamlarının, askeri görevlilerin de olduğu; ahilerin toplumun bütün kesimlerini kucakladığı bilinmektedir.